Op 31 december is het altijd tijd voor goede voornemens en normaal kan er bij mij best wat geks tussen zitten, zeker na de nodige alcohol. Dit jaar ook: ik vond het wel een idee om eens mee te doen aan een triathlon. Al een tijd op zoek naar een nieuwe sport, maar kon het niet echt vinden na jaren de meest dynamische en intelligente team sport te doen die er bestaat :). De variatie in verschillende sporten sprak me aan. Niet te lang 1 ding doen, maar 3 verschillende dingen! Mijn goede voornemens worden altijd – heel attent – direct opgeschreven door goede vriend Peter Karregat, die dan op de meest onverwachte momenten me kan herinneren aan deze…
Triathlon van Noordwijkerhout en Volendammers
Peter is al jaren fanatiek marathon-man en hij zou dan ook wel mee doen. Om dat kracht bij te zetten stuurde hij me op 1 januari een mail met daarin alleen nog de bevestiging van deelname aan de Triathlon van Noordwijkerhout. Ik was nog in een nieuwjaarsroes en dacht: waarom niet, en maakte de inschrijving definitief, niet wetende wat me te wachten stond. Al snel kwam daar verandering in. Peter stuurde de uitslag van 2016 en tot mijn stomme verbazing stonden er van de 70 deelnemers meer dan 10 man uit Volendam! Met namen en tijden die mij niet direct iets zeiden…
Mijn triathlon CV
Ik heb mijn laatste handbalwedstrijd gespeeld op mijn 27e, dus mijn laatste serieuze sportactiviteit is alweer behoorlijk wat jaren terug. Mijn laatste zwemprestatie was mijn B-diploma, dus eigenlijk nooit serieus borstcrawl geoefend. Verder nog nooit op een racefiets gezeten. Lopen komt dan het dichtste in de buurt van wat ik wel kan/kon/ken. Dus ik besloot om maar te starten met zwemmen.
Water World
Half januari sloop ik Zwembad de Waterdam in voor mijn 1e keer zwemmen. Ik was bewust erg vroeg heen gegaan om 7 uur, in in de hoop dat niemand mij zou ontdekken. Toen ik echter uit de kleedkamer kwam, zag ik alle banen vol met zwemmers. Alsof hun leven ervan af hing, gingen ze achter elkaar door, en het leek wel zonder dat ze ademhaalden… Oke, niet laten ontmoedigen, we moeten aan de bak. Na een baantje heen en terug borstcrawl moet ik ff bijkomen, kan echt niet door. Hoe kan het dat anderen gewoon doorgaan? Dat vragen we maar direct even aan wat specialisten hoe die dat doen. Gelijk vliegen de tips me om de oren. Blijkt dat dat zwemmen erg technisch is… en gewoon veel oefenen. “Als je minimaal 3 keer per week komt, wordt het snel beter hoor”, zegt ene Jan Bommie (ik heb de namen in dit stuk in verband met privacy even afgedekt met bijnamen), 1 van de mysterieuze namen op de uitslag van vorig jaar. Hij zwemt al enige jaren (dat wist ik dus ook niet) en hij zwemt HARD…
Na een week of zes 2 keer en soms zelfs 3x zwemmen merk ik toch wel veel vooruitgang. Dat is leuk, en het is lekker, want het duurt niet zo lang en begin heerlijk fit aan mijn werk. Ik kan inmiddels tot mijn eigen verbazing 40 banen of zelfs meer (nog met enige rust tussendoor) achter elkaar zwemmen. Nog steeds komen zwemmers mij voorbij stuiven, maar een aantal kan ik inmiddels bijhouden (zegt ie trots). Maar ik moet ook nog leren racefietsen…
Dirk op de fiets
Ik heb echter geen fiets en ook geen zin om er 1 van een paar duizend te kopen, terwijl ik nog niet weet of ik er nog wel mee doorga na 2 juli, D-Day. Opeens blijkt mijn neef Nico Mittes er 1 te hebben en die doet er vrijwel niets mee. Op die fiets mag ik het leren. De eerste keer is nooit lekker zeggen ze, maar dit is bij mij zeker het geval. Ik kom er (na zo’n 20 km toen ik het wel had gehad) achter dat ik mijn fietsbroek (met zo’n lap erin) VERKEERD OM aan heb. Vond het al niet lekker zitten. Verder moet ik erg wennen aan het vastmaken van die raceschoenen, vooral als je stil komt te staan onverwachts. Op een dag durf ik het aan om met Peter K. te gaan fietsen. Hij heeft vorig jaar maar 15 keer gefietst vertelt hij, dus is ook niet zo goed zegt hij. Een uur later smeek ik of we stoppen. Ik heb het grootste gedeelte van de rit achter zijn rug gefietst, wat trouwens wel de helft scheelt… Maar langer dan 40 km zit er nog niet in.
Strava en Garmin mijn nieuwe Google en Facebook
Ondertussen heb ik wel een Strava account. Strava is zeg maar je sportieve zelfmoord, want ineens ontdek je dat iedereen fanatieker, sneller en vooral gekker is. Bij Strava voeg je echter oude en nieuwe vrienden toe, die je ook wat gunt. Ik blijf het na maanden nog steeds gek vinden om je eigen prestatie direct te delen en dan gaan daar mensen direct iets van vinden. En vice versa. Om mijn tijden erin te krijgen, moet ik mijn telefoon meenemen tijdens het lopen en fietsen, want ik heb eerst nog geen Garmin-klokkie. Na een paar maanden is het toch zover: ik ook aan een Garmin, het is een Forerunner, die ook je zwemmeters kan registreren, zowel in open water als in het zwembad. Ook – daar kom ik later achter – is het een halve smartwatch met allerlei notificaties, dus ook handig tijdens mijn ‘normale’ leven.
De beruchte Noordwijkerhout Triathlon Whatsapp groep
Ik ben ook inmiddels toegevoegd aan de Volendamse triathlon WhatsApp groep. In deze WhatsApp groep zitten echter mijn TEGENSTANDERS en ik kom erachter dat ze stuk voor stuk nog gekker zijn. Ook gekker dan ik ooit was in mijn topsportjaren. Al jarenlang, systematisch, zijn ze afgericht op fietsen, zwemmen, lopen… Sommige legendarische namen , die een soort mythisch sportgevoel oproepen, zitten gewoon in deze app! Jan S. kan met 1 appie zorgen voor een dagenlange discussie die honderden reacties ontlokt. En elke dag is er wel iemand die weer iets bovennormaal gepresteerd heeft…
Sprint Triathlon ter voorbereiding
D-Day nadert. Peter K. stuurt me donderdag een appie. Of ik op zondag ook mee wil doen aan een sprint triathlon, ff oefenen. De halve afstand van een kwart, dat is op zich een goed idee. En dan kunnen we eens zien hoe dat nou allemaal gaat. Achteraf zeker goed om dat te doen, want mijn fiets werd afgekeurd, mijn helm had ik eigenlijk altijd al verkeerd op en ik heb geen mega makkelijk om te wisselen band waar mijn startnummer aan vast zit. Ook is het zwemmen 750 meter (en niet 500) plus in OPEN WATER. Het wordt meer schoolslag dan borstcrawl, wat is dat zwaar, achter elkaar door zwemmen. Ik geniet echter wel van het geheel en kom met een lach – maar wel met pijn op gekke plekken – over de finish.
Nu het echt dichterbij komt, slaat de app-groep echt op hol. De toto’s met mogelijk uitslagen wordt meerdere keren bijgewerkt. Daar wordt al duidelijk dat ik het van de Volendammers niet best ga afbrengen. De meeste namen uit de app duiken elke dag weer op in STRAVA. Jan P. fietst standaard 120 km fluitend op MAANDAG. John S. doet om de 2 dagen een hele kwart triathlon. Plus ik zie dat Martin J., Niels J., Jan S., Nick & Simon eigenlijk allemaal harder dan 35 km per uur fietsen gemiddeld. Mijn eigen tijden blijven een beetje schommelen rond hetzelfde, alleen met lopen lukt het me een keer om onder de 46 minuten de 10 km te lopen, waar ik zowaar wat meer KUDO’S voor krijg dan normaal. Ik voel me ook fitter en fitter worden en ik sport zeker 3/4 dagen (los van wat buitenlandse werkzaamheden) per week! En dan is het toch plotseling 2 juli…
Geen monsters maar Vikingen
’s Ochtends deel ik nog wat appjes uit met een goede vriend die me succes wenst. Ik zeg dat ik met alleen maar ‘baisten’ en ‘monsters’ op pad ben. Hij antwoord: “Monsters moet spieren mee slepen en gewicht mee slepen. Je moet in je hoofd een Viking zijn, das belangrijk.” Ik vind dat een mooie om mee te nemen de dag in. Verder heb ik maar 1 tegenstander en dat ben ik zelf. En ik wil ervan genieten, want ik heb nu al zin in meer. Eerst maar eens alles uitzwemmen, uitfietsen en uitzwemmen.
Het zwembad en 1e wissel kom ik vrijwel gelijk uit het bad met Peter K. en Jan S., maar bij de eerste honderd meter rijden die met de snelheid van het licht bij mij weg. En dan blijft het gevecht tegen mezelf over. Fietsen gaat voor mijn gevoel lekker al is het niet echt denderend snel. Bij het lopen moeten we nog 4 rondes en in ronde 2 en 3 moet ik wat mentale hordes overwinnen. Mijn broer Tom en Yalou staan echter samen met mijn zoon Sven aan de kant om me aan te moedigen en ik kom zowaar 1 van de Volendammers in de laatste ronde tegen. Met een eindtijd van 2 uur en 31 minuten besluit ik mijn eerste triathlon. En ik heb ervan genoten, dus het wordt hopelijk niet mijn laatste. De aanstichter van dit alles Peter K. maakt een onwaarschijnlijk snelle tijd van 2 uur 16 minuten, mede door een fabelachtige loop van 43 minuten over 10 km, en hij wint daarmee in ieder geval de ‘Volendamse broederstrijd’.
Inmiddels zijn we een aantal dagen verder, en ben ik nog altijd trots lid van de App groep, en voel mezelf een monster en een Viking! Nico Smit, bedankt voor de leenfiets, ik ga er nu zelf eentje kopen! Allemaal voor de support en gezelligheid in de whatsapp groep. Ik blijf er nog ff in. Op naar meer!
