Dit blog is 12 januari 2011 voor het eerste stuk geschreven. Ik heb hem aangevuld en uitgebreid op 29 mei 2021 nadat ik zojuist hoor dat Klaas vandaag overleden is). In 2011 zag ik de documentaire over de Volendamse pater Klaas Schilder. Al weet het hele dorp wie Klaas is, ik was na het zien ervan toch sprakeloos. Als kleine jongen was ik zwaar onder de indruk van deze man. Wat bewoog hem om te kiezen voor een leven in Afrika? Zijn hele leven heeft hij zichzelf opgeofferd voor de kansarmen in de wereld en als kleine jongen maakte dat diep indruk op me.
Vanwege een nauwe vriendschappelijke band met mijn oma en later ook mijn ouders zag ik Klaas Schilder op jonge leeftijd af en toe, als hij al terug was uit de Congo. En dit bleef hij herhalen tot zo lang hij fit genoeg was.
Voetballen met Klaas op vakantie
Als kleine jongens werden we tijdens de zomervakantie ergens in Nederland op een stevige nederlaag getrakteerd. Als een soort Messi soleerde Klaas tussen ons allemaal door. Wij konden best voetballen (in mijn herinnering), maar moesten het afleggen tegen Klaas die niet uit te putten was. Hij bleef maar rennen en hij was zo super snel en dynamisch, terwijl hij voor ons toen al een ‘oude man’ was. Hoe kon dat vroeg ik hem destijds? Hoe kan hij zoveel conditie hebben? Hij rende kilometers en kilometers in Congo van dorp naar dorp of van kerk naar kerk, voor kerkdiensten, maar ook om water te halen. Alles in het dienst van anderen. Zelf lachte hij om onze reactie, en hij had zo’n leuke aanstekelijke lach. Als een kwajongen die met zijn vrienden aan het spelen was. Tijdens het voetballen was hij weer even die kwajongen.
Er moet nog een foto zijn van hem en mijn neven, broertje en ik, maar ik kon hem niet zo snel vinden.
Bezoek aan de Rokersgracht
Ik herinner me ook de huisbezoeken aan de Rokersgracht. Als Klaas terug kwam uit Congo en een aantal weken in Volendam verbleef, bracht hij altijd een bezoek. Sowieso aan mijn oma aan de Ventersgracht, maar ook ons huis aan de Rokersgracht stond altijd op het programma. Het deed hem merkbaar iets als hij bij mijn oma of bij mijn moeder was. We hadden het destijds niet breed, maar iedereen was wel erg gelukkig en samen met elkaar.
Hij kon je met 1 of 2 zinnen aan het denken zetten en eigenlijk je hele wereldbeeld andersom zetten. De woorden ‘het is de eenvoud die groot maakt’ herinner ik me tot op de dag van vandaag. Ik zag en hoorde dat hij zich ook flink kon ergeren aan de hang naar materialisme die hij om zich heen zag als hij terug was in Nederland. Het deed hem zichtbaar pijn. Wij kunnen ons volgens mij nauwelijks een voorstelling maken van het contrast waarmee hij ‘ons’ vergeleek met zijn wereld en zijn mensen.
In Congo werkte hij meer dan 40 jaar als missionaris. Het moet wel een roeping zijn van de nu 73 jarige (2011), die ook afgelopen zomer weer terugging naar zijn land.
De bouwpriester
Klaas zijn werk heeft hem daar de bijnaam ‘bouwpriester’ opgeleverd, vanwege de ziekenhuizen, kerken, scholen en vele huizen die hij daar, samen met de plaatselijke bevolking, heeft gebouwd.
Beelden zeggen meer dan….
De dvd gaat over klaas zijn leven van jongs af aan. de keuze die hij maakte om een opleiding tot priester te gaan doen, en om in Afrika arme mensen te helpen. De ongelofelijke eenvoud en echtheid van Klaas en zijn leven daar, is indrukwekkend vastgelegd.
Ik ben na het zien ervan nog wel beduusd, het heeft diepe indruk op mij gemaakt.
De DVD duurt zo’n 70 minuten. Bekijk hier de aflevering:
Klaas is niet meer
Klaas, voor mij was je zeker iemand, en niet zomaar iemand!
